Χθες το βράδυ είδα το "videdrome" του Cronenberg. Ήθελα να το δω πολύ καιρό καθώς μ'άρεσαν πολύ προηγούμενες ταινίες του. Η περίληψη με είχε τραβήξει και ανυπομονούσα να τη δω αλλά για κάποιο λόγο όλο το ανέβαλα. Και τελικά αποδείχτηκε πως δεν έκανα λάθος. Η μόνη ίσως δουλεία του Cronenberg που δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου. Είμαι πάρα πολύ δεκτική σε "ακραία" πράγματα στον κινηματογράφο αλλά το συγκεκριμένο ένιωσα πως κάπως "crossed the line". Παρατραβηγμένο χωρίς λόγο και καθυστερούσε τις σκηνές ενώ το νόημα θα μπορούσε να δοθεί στο μισό χρόνο. Παρόλα αυτά η ταινία είχε μία ευχάριστη ψυχεδέλεια -χαρακτηριστική του Cronenberg- και ένα πανέξυνο έως προφητικό σενάριο
η περίληψη της ταινίας: Ο Μαξ έχει ένα καλωδιακό κανάλι τηλεόρασης ο οποίος ψάχνοντας για καινούρια προγράμματα ανακαλύπτει το Videodrome, ένα κανάλι που δείχνει αληθινές σκηνές βιασμών, φόνων και βασανιστηρίων. O Mαξ αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον εθισμό του στην βια από το Videodrome έχoντας φαντασιώσεις και παραισθήσεις. Η κοπέλα του Νικι πάει για οντισιόν σε αυτό το κανάλι και από εκεί ξεκινούν τα προβλήματα του Μαξ, καθώς η θέαση των εκπομπών του Videodrome έχει ως συνέπεια την μετάλλαξη του σώματος του στο απόλυτο όπλο εναντίων του…